نگران پسرها ، به خصوص بچه های پسر باشید

ما غالباً می شنویم که پسران باید سختگیر شوند تا بدخواه نباشند. مقاومت والدین نسبت به نوزادان حتی به عنوان "خراب نکردن کودک" جشن گرفته می شود.

اشتباه! این ایده ها بر اساس سو mis تفاهم در مورد نحوه رشد نوزادان است. در عوض ، نوزادان برای رشد خوب به مراقبت حساس و حساس پاسخ می دهند - در نتیجه باعث كنترل خود ، مهارتهای اجتماعی و نگرانی دیگران می شود.

مروری بر تحقیقات تجربی به تازگی توسط آلن ن. شور ، به نام "همه پسران ما: نوروبیولوژی رشد و نوروآنندوکرینولوژی پسران در معرض خطر" منتشر شده است.

این بررسی دقیق نشان می دهد که چرا باید نگران نحوه رفتار ما با پسران در اوایل زندگی آنها باشیم. در اینجا چند نکته برجسته وجود دارد:

چرا تجربه اوایل زندگی به طور قابل توجهی بیش از دختران بر پسران تأثیر می گذارد؟

• پسران از نظر جسمی ، اجتماعی و زبانی از رشد بالاتری برخوردار هستند.
• مدارهای مغزی تنظیم کننده استرس در پسران قبل از زایمان ، حاملگی و بعد از تولد با سرعت کمتری رشد می کنند.
• پسران تحت تأثیر استرس زودرس محیطی در داخل و خارج رحم بیشتر از دختران تأثیر می گذارند. دختران مکانیسم های داخلی بیشتری دارند که باعث تقویت انعطاف پذیری در برابر استرس می شود.

چگونه پسران بیشتر از دختران تحت تأثیر قرار می گیرند؟

• پسران بیشتر در معرض استرس و افسردگی مادر در رحم ، ضربه به هنگام تولد (به عنوان مثال ، جدا شدن از مادر) و مراقبت های بی پاسخ (مراقبت هایی که باعث پریشانی آنها می شود) هستند. اینها شامل ضربه دلبستگی هستند و به طور قابل توجهی بر توسعه نیمکره راست مغز تأثیر می گذارند - که در اوایل زندگی با سرعت بیشتری نسبت به نیمکره چپ مغز ایجاد می شود. نیمکره راست به طور معمول مدارهای خودتنظیمی مغز مربوط به خودکنترلی و اجتماعی را ایجاد می کند.
• پسران تازه متولد شده در حالت طبیعی نسبت به دختران واکنش متفاوتی به ارزیابی رفتار نوزاد نشان می دهند و پس از آن سطح کورتیزول بالاتر (هورمونی تحریک کننده استرس نشان می دهد) بالاتر است.
• در شش ماهگی ، پسران بیش از دختران ناامیدی نشان می دهند. در 12 ماهگی ، پسران واکنش بیشتری نسبت به محرک های منفی نشان می دهند.
• Schore به تحقیق Tronick استناد می کند ، که به این نتیجه رسیده است که "پسران ... بیشتر خواستار شرکای اجتماعی هستند ، اوضاع دشواری برای تنظیم وضعیتهای عاطفی خود دارند و ممکن است برای کمک به آنها در تنظیم تأثیرات به حمایت بیشتر مادرشان احتیاج داشته باشند. این افزایش تقاضا ، شریک تعاملی پسران نوزاد را تحت تأثیر قرار می دهد »(ص 4).

چه نتیجه ای می توانیم از داده ها بگیریم؟

پسران بیشتر در معرض اختلالات عصبی-روانی هستند که از نظر تکاملی ظاهر می شوند (دختران در برابر اختلالات بعد ظاهر می شوند). این موارد شامل اوتیسم ، اسکیزوفرنی زودرس ، ADHD و اختلالات سلولی است. این موارد در دهه های اخیر در حال افزایش بوده است (جالب توجه است ، زیرا تعداد بیشتری از نوزادان در مراکز مراقبت روزانه قرار گرفته اند ، تقریباً همه آنها مراقبت های ناکافی از نوزادان را انجام می دهند ؛ انستیتوی ملی بهداشت کودک و رشد انسانی ، شبکه تحقیقات مراقبت های اولیه کودکان ، 2003)

شور اظهار داشت ، "با توجه به بلوغ مغزی کودک شیرخوار ، عملکرد ایمن تنظیم کننده دلبستگی مادر به عنوان یک تنظیم کننده تأثیرات متقابل مغز راست نابالغ وی در سال اول برای رشد مطلوب عاطفی اجتماعی مرد ضروری است." (ص 14)

"در کل ، صفحات قبلی این کار نشان می دهد که اختلافات بین دو جنس در الگوهای سیم کشی مغز که تفاوت های جنسیتی را در عملکردهای اجتماعی و عاطفی حساب می کنند ، در همان ابتدای زندگی ایجاد شده است ؛ و برنامه ریزی توسعه ای این تفاوت ها بیش از ژنتیک است کدگذاری شده ، اما از نظر اپی ژنتیکی توسط محیط اولیه اجتماعی و جسمی شکل گرفته است ؛ و مغز زن و مرد بالغ نشان دهنده یک مکمل سازگار برای عملکرد بهینه انسان است. " (ص 26)

مراقبت های نامناسب در سال های اول زندگی چگونه است؟

"در تقابل مشخص با این سناریوی دلبستگی تسهیل کننده رشد ، در یک محیط پس از تولد بازدارنده رشد ، کمتر از حساسیت ، پاسخگویی و تنظیم مادر مطلوب با پیوست های ناایمن همراه است. در زیان آورترین زمینه رابطه ای سوment رفتار و ضایعه دلبستگی (سو abuseاستفاده و / یا بی توجهی) ، مراقب اصلی کودک غیر متشکل - بی نظم و گمراه ، باعث ایجاد شرایط آسیب زای تأثیر منفی پایدار در کودک می شود (AN Schore، 2001b، 2003b) . در نتیجه ، فرآیندهای آلوستاتیک نامنظم باعث سایش بیش از حد مغز در حال رشد ، بسته بندی شدید آپوپتوتیک مدارهای استرس زیر قشر- قشر مغز و پیامدهای مخرب طولانی مدت برای سلامتی می شوند (McEwen & Gianaros، 2011). ترومای رابطه ای در دوره های بحرانی اولیه رشد مغز بنابراین یک واکنش فیزیولوژیکی دائمی مغز را تحت تأثیر قرار می دهد ، اتصال کورتیکولیمبیک را به HPA تغییر می دهد و باعث ایجاد حساسیت به اختلالات بعدی در تنظیم تأثیر می شود که در مواجهه با عوامل استرس زای اجتماعی-احساسی بیان می شود. پیش از این ، من شرح دادم که مغز مرد با بلوغ آهسته به ویژه در معرض این نوع نظم پیوستگی تنظیم نشده ، که در کسری شدید در عملکردهای اجتماعی و عاطفی بیان می شود ، آسیب پذیر است. " (ص 13)

مراقبت مناسب در مغز چگونه است؟

"در یک سناریو تکاملی بهینه ، مکانیسم دلبستگی تکاملی ، در یک دوره رشد مغز راست ، بالغ می شود ، بنابراین به عوامل اپی ژنتیکی در محیط اجتماعی اجازه می دهد مکانیسم های ژنومی و هورمونی را در سطح مغز زیر قشر و سپس قشر مغز تحت تأثیر قرار دهند. در پایان سال اول و در سال دوم ، مراکز بالاتر در قشرهای اربیتوفرونتال و شکم راست شروع به ایجاد اتصالات سیناپسی متقابل با مراکز تحت قشر زیرین می کنند ، از جمله سیستم های برانگیختگی در مغز میانی و ساقه مغز و محور HPA ، بنابراین اجازه می دهد تا برای استراتژی های پیچیده تر از تنظیم تأثیر ، به ویژه در لحظات استرس بین فردی. گفته شد ، همانطور که در سال 1994 اشاره کردم ، قشر اربیتوفرونتال سمت راست ، سیستم کنترل پیوست ، با توجه به جدول زمانی مختلف در زنان و مردان از نظر عملکردی بالغ می شود ، بنابراین ، تمایز و رشد در زنان زودتر از مردان تثبیت می شود (A.N. Schore ، 1994). در هر صورت ، سناریوهای پیوست بهینه امکان توسعه یک سیستم جانبی سمت راست از طریق فعال سازی و مهار بازخورد از محور HPA و برانگیختگی خودکار ، اجزای اساسی برای توانایی های بهینه مقابله را فراهم می کنند. " (ص 13)

توجه: در اینجا یک مقاله اخیر توضیح دلبستگی.

پیامدهای عملی برای والدین ، ​​متخصصان و سیاست گذاران:

1. دریابید که پسران بیش از دختران به مراقبت بیشتر و نه کمتر احتیاج دارند.

2. تمام روشهای تولد در بیمارستان را مرور کنید. ابتکار بیمارستان برای کودک دوستانه یک شروع است اما کافی نیست. طبق یک بررسی اخیر در تحقیقات ، اثرات اپی ژنتیکی و سایر اثرات هنگام تولد وجود دارد.

جدا شدن مادر و نوزاد در بدو تولد برای همه نوزادان مضر است ، اما Schore اشاره می کند که آسیب بیشتری به پسران می زند:

"قرار گرفتن پسر تازه متولد شده در معرض استرس جدایی باعث افزایش شدید حاد کورتیزول می شود و بنابراین می تواند به عنوان یک فشار روانی شدید در نظر گرفته شود" (Kunzler، Braun، & Bock، 2015، p. 862). جدایی مکرر منجر به رفتار بیش فعالی و "تغییر ... مسیرهای پیشانی - لیمبیک ، یعنی مناطقی می شود که در انواع اختلالات روانی ناکارآمد هستند" (ص 862).

3. مراقبت پاسخگو ارائه دهید . مادران ، پدران و سایر مراقبان باید از هرگونه ناراحتی گسترده در کودک جلوگیری کنند - "تأثیر منفی پایدار". به جای رفتار خشن عادی با مردان ("برای مردان کردن آنها") با اجازه دادن به آنها به عنوان نوزاد گریه کنید و سپس به آنها بگویید که مانند پسرها گریه نکنند ، با محروم کردن محبت و سایر اقدامات برای "سخت تر کردن آنها" ، پسران جوان باید درمان شوند برعکس: با لطافت و احترام به نیازهایشان برای نوازش و مهربانی.

توجه داشته باشید که پسران نارس کمتر قادر به تعامل خود به خودی با مراقبان هستند و بنابراین با پیشرفت رشد عصبی زیست شناختی آنها به مراقبت های ویژه ای احتیاج دارند.

4. مرخصی استحقاقی والدین را تهیه کنید . برای اینکه والدین بتوانند مراقبت پاسخگو را انجام دهند ، آنها به وقت ، تمرکز و انرژی نیاز دارند. این بدان معناست که حداقل به مدت یک سال یعنی زمانی که نوزادان بیشتر در معرض آسیب قرار دارند ، به مرخصی استحقاقی مادر و پدر بروید. سوئد سیاستهای خانوادگی دیگری نیز دارد که پاسخگویی والدین را آسانتر می کند.

5. مراقب سموم محیطی باشید. یک چیز دیگر که من به آن اشاره نکردم ، که Schore انجام می دهد ، اثرات سموم محیطی است. پسران جوان بیشتر تحت تأثیر سموم محیطی قرار می گیرند که باعث توسعه اختلال در نیمکره راست مغز می شود (به عنوان مثال پلاستیک هایی مانند BpA ، bis-phenol-A). Schore با پیشنهاد Lamphear (2015) مبنی بر اینکه "افزایش معلولیت های رشد با سموم محیطی در حال رشد مغز همراه است" موافق است. این نشان می دهد که باید در مورد قرار دادن مواد شیمیایی سمی در هوا ، خاک و آب خود بسیار احتیاط کنیم. این یک موضوع برای یک پست وبلاگ دیگر است.

نتیجه

البته ، ما نباید فقط نگران پسران باشیم بلکه باید برای همه نوزادان اقدامی انجام دهیم. ما باید مراقبت های پرورشی را برای همه کودکان فراهم کنیم. همه کودکان برای رشد مناسب ، لانه تکامل یافته و اساسی را برای مراقبت های اولیه که مراقبت های پرورش دهنده و کاهش دهنده استرس را فراهم می کند و رشد مغزی مطلوب را پرورش می دهند ، انتظار دارند و به آنها نیاز دارند. آزمایشگاه من لانه تکامل یافته را مطالعه می کند و پیدا می کند که آن مربوط به تمام نتایج مثبت کودک است که ما مطالعه کرده ایم.

پست بعدی: چرا نگران نادیده گرفتن نرها هستید؟ اخلاقیات را بهم ریخت!

یادداشت در مورد ختنه:

خوانندگان درباره ختنه س questionsالاتی را مطرح کرده اند. مجموعه داده های ایالات متحده آمریکا که توسط دکتر Schore بررسی شد ، شامل اطلاعاتی در مورد ختنه نبود ، بنابراین هیچ راهی برای دانستن اینکه برخی از یافته ها ممکن است ناشی از ضربه ختنه باشد ، که هنوز در ایالات متحده آمریکا گسترده است وجود ندارد. درباره اثرات روانشناختی ختنه بیشتر بخوانید اینجا.

یادداشت در مورد فرضیات اساسی:

هنگامی که من در مورد تربیت کودک می نویسم ، اهمیت لانه تکامل یافته یا جایگاه تکامل یافته (EDN) را برای تربیت نوزادان انسان فرض می کنم (که در ابتدا بیش از 30 میلیون سال پیش با ظهور پستانداران اجتماعی بوجود آمد و در انسان کمی تغییر کرده است) گروه های مبتنی بر تحقیقات مردم شناسی).

EDN همان خط پایه ای است که من برای بررسی آنچه که باعث بهینه سازی سلامت انسان ، خوشبختی و اخلاق دلسوزانه می شود ، استفاده می کنم. این طاقچه حداقل شامل موارد زیر است: شیردهی شیرخوار برای چند سال ، لمس تقریباً مداوم زود هنگام ، پاسخگویی به نیازها برای جلوگیری از آزار کودک ، همراهی بازیگوش با همبازیان چند ساله ، چند مراقب بزرگسال ، حمایت اجتماعی مثبت و تجارب آرامبخش قبل از تولد .

تمام ویژگی های EDN در سلامت پستانداران و مطالعات انسانی به سلامتی مرتبط است (برای بررسی ها ، مراجعه کنید به Narvaez، Panksepp، Schore & Gleason، 2013؛ Narvaez، Valentino، Fuentes، McKenna & Gray، 2014؛ Narvaez، 2014) بنابراین ، از EDN فاصله می گیرد خط ابتدایی خطرناک است و باید با داده های طولی مادام العمر پشتیبانی شود که جنبه های مختلفی از بهزیستی روانشناختی و روانی در کودکان و بزرگسالان را پشتیبانی می کند. نظرات و پست های من ناشی از همین مفروضات اساسی است.

آزمایشگاه تحقیقاتی من با داشتن مقالات بیشتر در مورد اهمیت EDN برای رفاه و رشد اخلاقی کودک مستند شده است (به مقاله من مراجعه کنید سایت اینترنتی برای بارگیری مقالات).

Lanphear ، B.P. (2015) تأثیر سموم بر روی مغز در حال رشد. بررسی سالانه بهداشت عمومی ، 36 ، 211–230.

McEwen ، B.S ، و Gianaros ، P.J. (2011). انعطاف پذیری مغز ناشی از استرس و آلوستاز. بررسی سالانه پزشکی ، 62 ، 431-445.

Schore ، A.N. (1994) بر تنظیم منشأ خود تأثیر بگذارید. نوروبیولوژی رشد عاطفی. مهوا ، نیوجرسی: ارلباوم.

Schore ، A.N. (2001a) اثرات یک رابطه دلبستگی ایمن بر رشد مغز مناسب ، بر تنظیم و سلامت روان نوزاد تأثیر می گذارد. مجله بهداشت روان کودک ، 22 ، 7–66.

Schore ، A.N. (2001b) اثرات ترومای رابطه ای بر رشد مغز راست ، بر تنظیم و سلامت روان نوزاد تأثیر می گذارد. مجله بهداشت روان کودک ، 22 ، 201–269.

Schore ، A. N. (2017). همه پسران ما: نوروبیولوژی رشد و اعصاب و غدد اعصاب پسران در معرض خطر. مجله بهداشت روان کودک ، میخانه الکترونیکی قبل از چاپ: 10.1002 / imhj.21616

انستیتوی ملی بهداشت کودک و توسعه انسانی ، شبکه تحقیقات مراقبت از کودک در اوایل سال (2003). آیا مدت زمانی که در مراقبت از کودک صرف می شود ، سازگاری-عاطفی اجتماعی را هنگام انتقال به مهد کودک پیش بینی می کند؟ انجمن تحقیق در رشد کودک ، شرکت