تماس با شورشیان افراد معتبر را متوقف کنید

محتوا

• امتیاز کلیدی
• درک اصطلاح "شورشی"
• مشکل در تماس با کسی "شورشی"

امتیاز کلیدی

• اصطلاح "یاغی" به شخصی گفته می شود که در مخالفت مستقیم با اقتداری مانند دولت قرار دارد.
• هنگامی که از کسی به عنوان یک شورشی یاد می کنیم ، در حال تعریف وی در یک زمینه کلیشه ای اجتماعی یا فرهنگی هستیم و اهداف و انگیزه هایی را توصیف می کنیم که ممکن است وجود نداشته باشند.
• دفعه بعدی که دیدیم کسی راهی منحصر به فرد را دنبال می کند ، به جای اینکه به عنوان بازتاب دهنده از او بعنوان اقتدار مخالف شورشی برچسب گذاری کند ، بیایید او را اصیل خود بدانیم.

درک اصطلاح "شورشی"

مانند کلمات "معتاد" ، "گانگستر" ، "رادیکال" و "جنگجو" ، به نظر می رسد اصطلاح "یاغی" در زبان لینگو روزمره ما کاملاً دور ریخته می شود. تعریف فنی این اصطلاح به شخصی اطلاق می شود که مستقیماً در مقابل اقتدار مانند دولت قرار دارد. این مخالفت اغلب خشونت آمیز است ، زیرا ممکن است یک شورشی قصد براندازی اقتدار را داشته باشد. و مطمئناً افراد زیادی در جهان وجود دارند که عمدا اقتدار اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی را به چالش می کشند. اما با گذشت زمان ، اصطلاح "یاغی" همه گیرتر شده است و هر کسی که راهی منحصر به فرد را طی می کند ، اشاره دارد.

به عنوان مثال ، افرادی که "معتبر" هستند اغلب به عنوان "شورشی" یا "سرکش" برچسب گذاری می شوند. از نظر تئوری ، یک فرد معتبر شخصی است که بدون توجه به اینکه آیا هنجارهای متعارف جامعه را رعایت می کند ، به روشی فکر می کند و زندگی می کند که مطابق با خود و اعتقاداتش باشد. و بدون شک درست است که اکثر "شورشیان" از نظر اعتقادی و رفتاری معتبر هستند. با این حال ، هر فرد "معتبر" یاغی نیست ، و همچنین نباید به عنوان آنها ذکر شود.

مطمئناً ، استفاده از اصطلاح "یاغی" برای افرادی که زندگی اصیل دارند اغلب به عنوان یک تعارف در نظر گرفته می شود. از این گذشته ، یافتن راهی برای زندگی به روشی که با ارزشهای شخصی خود مطابقت داشته باشد در برابر فشارهای جامعه برای زندگی در غیر این صورت ، جسارت ، عزم راسخ و جسارت زیادی می خواهد. و این می تواند همان خصوصیات تحسین برانگیز باشد که کسی را به معنای فنی تر کلمه "شورشی" تبدیل می کند.

مشکل در تماس با کسی "شورشی"

اما گاهی اوقات ، نامیدن یک فرد یاغی به این دلیل مثبت نیست. این اصطلاح می تواند به این معنی باشد که یک فرد به نوعی زیر بار اقتدار می رود ، در صورتی که به خود صادق هستند. نتیجه این امر می تواند این باشد که این فرد یک تهدید است - شاید حتی خطرناک و خشن - زیرا آنها با استانداردهای جامعه مطابقت ندارند. بنابراین ، با استفاده از اصطلاح "یاغی" ، افرادی که به فکر تجارت خود هستند و سعی در زندگی خود دارند ، ناگهان تهدیدهای جامعه هستند.

اما صرف نظر از اینکه این اصطلاح به عنوان تعارف در نظر گرفته شده است یا خیر ، نامیدن یک شخص یاغی محدود کننده است زیرا این یک کلیشه است. وقتی از کسی به عنوان شورشی یاد می کنیم ، او را نه به عنوان افراد بلکه به عنوان افرادی که فقط در یک زمینه اجتماعی یا فرهنگی کلیشه ای درک می شوند ، تعریف می کنیم. با این کار ، اهداف و انگیزه هایی را توصیف می کنیم که ممکن است وجود نداشته باشند. و بنابراین این فرد دیگر نمی تواند خود را با شرایط خود درک کند و نمایندگی کند ، بلکه فقط در چارچوب اصطلاحات خودسرانه اجتماعی شخص دیگری است. آنها به جای تمرکز بر دنبال مسیر اصیل خود در هر کجا که آنها را در پیش بگیرد ، محدود به درک در محدوده یک ساختار دلخواه اجتماعی هستند.

تمایل ما به برچسب زدن به مردم به عنوان "شورشی" به ویژه هنگامی حاد به نظر می رسد که کودکان و نوجوانان را در حال رشد توصیف می کنیم. فیلم هایی مانند شورش بدون علت (1955) در آگاهی های اجتماعی جای گرفته اند و از نظر تئوری "شورش نوجوانان" را تسخیر می کنند. اما همانطور که در فیلم به تصویر کشیده شده است ، اغلب آنچه که به عنوان شورش شناخته می شود ، فقط یک نوجوان است که برای درک و ادعای خود اصیل خود تلاش می کند.

و مطمئناً ، بیشتر بچه ها در برخی مواقع از اقتدار سرپیچی می کنند. مستقل بودن بدون اینکه گاهی سیستم را جبران کنید ، دشوار است. اما این بدان معنا نیست که قصد این عقیده یا رفتار به چالش کشیدن یا سرنگونی اقتدار بوده است. اغلب فقط بچه ها می فهمند که چه کسانی هستند و می خواهند در زندگی چه کار کنند.

این مسئله اغلب برای افرادی پیش می آید که از فرهنگ های غیر سنتی استقبال می کنند. به عنوان مثال ، افراد جامعه هوی متال اغلب به عنوان "شورشی" برچسب گذاری می شوند زیرا منافع آنها از هنجارهای متعارف متفاوت است. اما فقط به این دلیل که کسی دوست دارد سیاه بپوشد یا وقتی که دیگران این کار را نمی کنند ، موسیقی با صدای بلند گوش دهد ، آنها را عصیان نمی کند. اگر بچه ای Iron Maiden را دوست دارد و در مدرسه کت Iron Maiden می پوشد ، فقط به این دلیل که دیگران این کار را دوست ندارند ، "سرکش" نمی شوند. این اغلب آغاز کلیشه بی اساس خطرناک و خشن بودن فن های هوی متال است.

به همین ترتیب ، یک طرفدار مادام العمر هوی متال به یک "فروش" تبدیل نمی شود که از ریشه های "عصیان" خود صرف نظر می کند فقط به این دلیل که آنها در نهایت یک زندگی حرفه ای و خانوادگی موفق دارند. آنها در کودکی لزوماً "شورشی" نبودند ، بنابراین اکنون در بزرگسالی "شورشی" بودن را متوقف نکردند. در کل زمان ، آنها فقط شخصی بودند که سعی داشتند بهترین زندگی خود را داشته باشند.

خطر بعدی کلیشه سازی کسی به عنوان "شورشی" این است که او را در موقعیتی قرار می دهد که مجبور به واکنش در برابر اقتدار باشد در صورتی که ممکن است در غیر این صورت این کار را نکرده باشد. من از زمان مکالمه به این موضوع فکر کردم پادکست Hardcore Humanism با Sean Long از گروه هوی متال در حالی که او می خوابد. لانگ به دلیل علاقه اش به موسیقی هوی متال و گروهش مورد انتقاد و حتی اذیت و آزار قرار گرفت. این منجر به عصبانیت طولانی لانگ از معلم خود شد ، حتی گفت که این "کمی از آن عصیانگر" را علیه "سیستم" به وجود آورد.

اما با گوش دادن به Long ، این تصور متمایز به ما دست می یابد که او فقط سعی می کرد کارهای خود را انجام دهد و خود اصیل او باشد. او اقتدار را به چالش نمی کشید. اقتدار او را به چالش می کشید.

در گذشته نیز چنین پویایی را شاهد بودیم ، جایی که گروههای هوی متال به خودی خود "شورشی" نبودند بلکه بخاطر بیان هنر اصیل خود مورد حمله قرار می گرفتند. این می تواند عواقب جدی داشته باشد ، همانطور که در دهه 80 با مرکز منابع موسیقی والدین (PMRC) اتفاق افتاد. PMRC تلاش کرد برچسب هنرمندان متال هوی مانند Twisted Sister را به عنوان پخش مواد خطرناک و خشن برای کودکان و سانسور هنر آنها. به همین ترتیب ، کلیشه موسیقی هوی متال منجر به سرزنش گروه هوی متال Judas Priest و محاکمه خودکشی یکی از طرفداران شد.

که خطر دیگر برچسب زدن به مردم به عنوان "شورشی" را به همراه دارد. این توجه بیش از آنکه به این مسئله منجر شود که مشکلی در نحوه عملکرد جامعه ما وجود دارد ، بر روی فردی است که سعی می کند به عنوان مسئله معتبر باشد.

به عنوان مثال ، چرا ما اینقدر مورد تهدید افراد متفاوت قرار می گیریم؟ چرا ما هنرمندان را به عنوان خطرناک رد نمی کنیم زیرا آنها کاری را انجام می دهند که تصور می شود هنرمندان باشد ، که بیانگر خودشان است و دید وسیع تری از جهان را ارائه می دهد؟ ما به عنوان یک جامعه مطمئناً از ثمره کار افرادی که متفکر متفاوتی هستند بهره مند می شویم و جامعه را با خلاقیت و نوآوری در فناوری و تجارت بهبود می بخشیم. آیا بهتر نیست که به جای تهدیدی برای اقتدار ، مردم واقعی را به عنوان بخشی از هنجار در آغوش بگیریم؟

بنابراین ، اگر کسی آگاهانه و عمدا علیه اقتدار قیام می کند و خود را شورشی می خواند ، قدرت بیشتری برای او دارد. هنجارهای اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی به چالش کشیدن می تواند بخشی از تولید یک جامعه پویا و پر جنب و جوش باشد. و اگر اینگونه است که کسی خود اصیل خود را درک می کند - به عنوان یک چالش برای این اقتدار - پس تا آنجا که به من مربوط می شود ، آنها یک شورشی هستند.

اما دفعه بعدی که کسی را می بینیم که معتبر است و مسیر منحصر به فرد خود را دنبال می کند ، شاید بتوانیم دو بار فکر کنیم قبل از اینکه به طور انعکاسی آنها را به عنوان مخالفت با اقتدار ببینیم و آنها را شورشی معرفی کنیم. اصالت آنها را بپذیرید و از آنها حمایت کنید هر کجا مسیرشان را در پیش بگیرد. و اگر کسی شما را شورشی خطاب می کند ، می توانید به او بگویید:

"من شورشی نیستم. من خودم هستم. "