چه چیزی شخص را به مسیر خودشیفتگی سوق می دهد؟
محتوا
وقتی به این فکر می کنید که چگونه افراد خودشیفته می شوند ، آیا تصور می کنید که در مراحل اولیه رشد آنها اشتباهی رخ داده است؟ آیا والدین را مقصر می دانید که از نظر آسیب شناسی با فرزندانشان درگیر هستند یا خودشیفتگی را ناشی از بی توجهی در اوایل زندگی می دانید؟ شاید شما خودشیفتگی را نتیجه فرهنگی می دانید که نسل هزاره را به بزرگسالان خودمحور و دارای حق پرورش می رساند. گرچه خودشیفتگی پدیده جدیدی نیست ، اما ممکن است شما اعتقاد داشته باشید که از طریق عکس های سلفی و شبکه های اجتماعی از کنترل خارج می شود.
محققان این افسانه را که هزاره ها بیش از هر نسل قبلی خودشیفته هستند (مانند وتزل و همکاران ، 2017) تخریب کردند ، اما این افسانه همچنان در آگاهی عمومی فعال است. تحقیقات جدید از این انتقاد از افسانه خودشیفتگی پشتیبانی می کند و به درک بیشتر فرایندهایی که ممکن است یک بزرگسال جوان را به پیمودن مسیر خودشیفتگی سوق دهد ، می افزاید. در هلند ، مایکل گروز و همکارانش از دانشگاه توبینگن (2019) تیمی بین المللی از محققان شخصیت را در یک مطالعه طولی درباره تحول خودشیفتگی در سالهای انتقالی بین پایان دبیرستان و دو سال پس از فارغ التحصیلی دانشگاه رهبری کردند. مطالعه آنها به عنوان آزمون "اصل بلوغ" آغاز شد ، این ایده که وقتی جوانان بزرگ با چالش های انتقال از اوایل بزرگسالی (20s) به میانسالی روبرو می شوند ، از نظر عاطفی پایدارتر ، موافق ، وظیفه شناس و از نظر اجتماعی تسلط بیشتری پیدا می کنند (مستقل تر و از نظر اجتماعی اعتماد به نفس بیشتری دارند). به بیان ساده ، هرچه افراد پیرتر می شوند "استقرار" می یابند ، اگر شاید تا حدودی کمتر پرماجرا باشند ، از ثبات بیشتری برخوردار می شوند. از آنجا که اصل بلوغ پیش بینی می کند که افراد ثبات نسبی خود را حفظ می کنند ، این فرض وجود دارد که همه کم و بیش به یک درجه تغییر می کنند.
همانطور که گفته شد ، همه به یک شکل تغییر نمی کنند و از آنجا که تجربیات زندگی افراد با افزایش سن متفاوت می شوند ، فرصت بیشتری برای افراد فراهم می شود تا شروع به منشعب شدن از یکدیگر کنند و با هم سن و سالان خود متفاوت و بیشتر شوند. زندگی خود و بهترین دوست خود را از دوران ابتدایی در نظر بگیرید. شاید شما در جوانی بسیار شبیه به هم باشید و همین امر باعث شده تا یکدیگر را دوست داشته باشید. با این حال ، شما یک مجموعه از زندگی را انتخاب کرده اید ، مانند اینکه به یک شهر دیگر یا شاید یک کشور دیگر نقل مکان کرده اید ، و دوست شما ثابت مانده است. شما دو نفر اکنون تحت تأثیر عوامل خاص مکان های جدید خود قرار خواهید گرفت ، از سیاست گرفته تا پیشنهادات در بازارهای خرید محلی.
فقط مطالعات طولی می توانند نوع تغییری را که در طول زمان در افراد اتفاق می افتد ، پیدا کنند ، به خصوص اگر این مطالعات شامل اطلاعات اضافی مربوط به تجربیات زندگی باشد. علاوه بر این ، بهترین مطالعات بیش از یک گروه خاص از افراد را نشان می دهد که با گذشت زمان رشد می کنند.با بازگشت به این ایده از هزاره ها و شخصیت خودشان ، ممکن است این س askال را بپرسید که آیا افرادی که با تأثیرات اواخر قرن 20 رشد کرده اند ، الگوهای تغییر متفاوتی را نسبت به افرادی که بخشی از نسل قبلی بودند نشان می دهند؟ گروس و همكارانش توانستند از این نوع طرح طولی متراكم كه در آن دوره دبیرستان به سالهای پس از دانشگاه را طی دو زیر گروه جداگانه تحصیل می كردند ، بهره ببرند. علاوه بر این ، تیم تحقیق بین المللی مطالعه شخصیت خود را از ویژگی های قبلا بررسی شده از نظر مدل پنج عاملی (گزارش شده توسط رابرتز و همکاران ، 2008) گسترش داد تا به طور خاص شامل خودشیفتگی و کیفیت مربوط به ماکیاولیسم ، گرایش به سوit استفاده باشد دیگران. تجزیه و تحلیل آنها نه تنها بر روی الگوهای تغییر ، بلکه همچنین بر روی وقایع زندگی متمرکز بود که این الگوهای تغییر را شکل می دهد.
تعریفی از خودشیفتگی که گراتز و دیگران را راهنمایی می کند. این مطالعه بر روی کیفیت "تحسین خودشیفتگی" متمرکز است ، که در آن افراد "اهداف مأموریت (وضعیت ، منحصر به فرد ، صلاحیت و برتری) را بر اهداف مشترک (وابستگی ، گرمی ، وابستگی ، پذیرش و احساسات جامعه) اولویت می دهند." افراد با تحسین خودشیفتگی بالا "به دنبال حفظ و بزرگ نمایی از عزت نفس و کسب تأیید خارجی برای بزرگ نمایی از خود هستند" (ص 468). ماکیاولیسم نیز شامل جستجوی اهداف عاملی است ، اما از طریق مجموعه ای متفاوت از فرایندها. "جهان بینی بدبینانه" ، که توسط ماکیاولیس جهان برگزار می شود ، سایر افراد را به عنوان مورد بهره برداری قرار می دهد. در نتیجه ، این افراد فرصت طلب "اهداف مشترک اجتماعی و اخلاقی و همچنین ترس از تسلط دیگران ، صدمه زدن به آنها و یا سو explo استفاده از آنها را نشان می دهند اگر آنها به اندازه کافی عامل یا قدرت نباشند" (ص 468).
Grosz و همکارانش با استفاده از داده های حاصل از مطالعه طولی "تحول در سیستم دبیرستان و مشاغل دانشگاهی" (به اختصار "TOSCA") ، تغییرات طولی دانش آموزان دبیرستانی را که برای اولین بار در سال 2002 آزمایش شدند ، بررسی کردند و گروه دوم در سال 2006 شروع شد. دامنه چهار ساله برای تعریف گروه کوهنوردی محدوده محدودی را تشکیل می دهد ، طراحی مطالعه حداقل تکرار الگوهای تغییر از گروه اول به گروه دوم را ممکن می کند. نمونه های TOSCA هر دو بزرگ بودند (در نمونه های اولیه 4،962 و در نمونه های دوم 2،572) ، به تیم تحقیقاتی اجازه می دهد تا نه تنها تغییر در طول زمان بلکه تأثیر طیف گسترده ای از وقایع زندگی موثر بر تغییر شخصیت آنها را ارزیابی کند. علاوه بر این ، نویسندگان توانستند یک فرضیه جانبی را بر اساس این چشم انداز جذاب آزمایش کنند که انتخاب رشته دانشجو در دانشجو ، ویژگی های شخصیتی را نشان می دهد و تحت تأثیر آن قرار می گیرد. به طور خاص ، Grosz و همکاران اعتقاد داشت که دانشجویان رشته های اقتصادی تحت تأثیر مطالعات خود قرار می گیرند تا "تمایلات غیراخلاقی" را به شکل نمرات تحسین خودشیفته و ماکیاولیسم بالا ایجاد کنند. این فرضیه از یک مطالعه بزرگتر درباره شخصیت و تجارب دانشگاه پدیدار شد.
با بازگشت به داده های TOSCA ، نویسندگان از شرکت کنندگان خواستند که هر دو سال یکبار ، تجربیات خود را از گذراندن یک یا چند مورد از 30 واقعه زندگی ارزیابی کنند. متناسب با تأكيد مطالعه بر انگيزه هاي عاملي (فردي) در مقابل اشتراك (گروهي) ، نويسندگان وقايع زندگي را به دسته هايي تقسيم كردند كه اين دوگانگي را منعكس مي كنند. تجزیه و تحلیل های پیچیده انجام شده توسط نویسندگان ، تغییر طولی ، تفاوت های گروهی و تأثیر وقایع زندگی ، از جمله تجربیات مرتبط با گرایش اقتصاد را ارزیابی کرده است.
این یافته ها ، اول از همه ، نشان داد که نمرات تحسین خودشیفته در طول سالهای دبیرستان تا کمی بعد از دانشگاه ثابت مانده است. نویسندگان معتقد بودند که اگر آنها دانشجویان را برای مدت طولانی تری ، از سالهای اولیه بزرگسالی دنبال می کردند ، تحسین خودشیفتگی همانطور که در تحقیقات قبلی مشاهده شده بود ، کاهش نشان می داد. از سوی دیگر ، این عدم کاهش باعث شد که نویسندگان اظهارات خود مبنی بر کاهش خودشیفتگی را با اصل بلوغ مورد ارزیابی مجدد قرار دهند: "شاید برخی از تمایلات خودشیفتگی (به عنوان مثال تحسین خودشیفتگی) کمتر از سایر تمایلات ناسازگار باشد (به عنوان مثال ، رقابت خودشیفتگی ) در اوایل بزرگسالی »(ص 476). به عبارت دیگر ، شاید بزرگسالان جوان تلاش خود را برای دستیابی به شناخت و مقام بدست آورند زیرا آنها خود را در جهان تثبیت می كنند.
از رویدادهای زندگی موجود در این مطالعه ، افزایش تحسین خودشیفتگی با تغییرات مثبت ارزیابی شده در عادات غذایی یا خواب همراه بود ، که حاکی از این است که وقتی همه چیز خوب پیش می رود ، مردم احساس بهتری نسبت به خود دارند و بنابراین عادت های سالم تری را در پیش می گیرند. همچنین ممکن است که بعد از دانشگاه ، جوانان بزرگتر بتوانند برنامه خود را تنظیم کنند ، که به نوبه خود به آنها کمک می کند احساس مثبت و خوش بینی بیشتری داشته باشند. قطع رابطه عاشقانه یکی دیگر از وقایع زندگی بود که با افزایش تحسین خودشیفتگی همراه بود. همانطور که نویسندگان متذکر می شوند ، این یافته به ظاهر متناقض ممکن است با این واقعیت تبیین شود که پس از پایان یک رابطه ، افراد از جهت اجتماعی کمتری برخوردار می شوند و بیشتر بر اهداف مأموریت ، یعنی خودشان تمرکز می کنند. از طرف دیگر ، این احتمال نیز وجود دارد که افرادی که رفتارهای جدی تری دارند ، به شرکای عاشقانه مطلوب تری تبدیل شوند. تغییر دانشگاه چهارمین تغییر زندگی بود که با افزایش تحسین خودشیفتگی همراه بود. به گفته نویسندگان ، همه این یافته ها نشان می دهد که افرادی که به طور فعال زندگی طولانی مدت را ایجاد می کنند ، می توانند به یک تناسب بهتر در یک فرد و محیط دست یابند: "اصلاحات مهمی که ممکن است به شما احساس قدرت و قاطعیت بدهد و در نتیجه تحسین خودشیفتگی را افزایش دهد" (ص 479)
خودشیفتگی ضروری می خواند
منطقی کردن دستکاری: کارهایی که برای یک خودشیفته انجام می دهیم
مقالات جدید
چگونه ذهن آمریکایی را ترمیم کنیم
