اولین نبوغ واقعی روانشناسی چه کسی بود؟

این یک تست یک ماده ای است: "چه کسی علم روانشناسی را بنیان نهاد؟"

یک پاسخ ممکن است "ویلیام جیمز" باشد ، که اولین کتاب درسی روانشناسی را نوشت ، اصول روانشناسی ، در سال 1890

برای پاسخ دادن به "ویلهلم وونت" چند امتیاز دیگر خواهید گرفت. در واقع ، وندت اولین آزمایشگاه رسمی را در سال 1879 ، در دانشگاه لایپزیگ آغاز کرد و ویلیام جیمز در ابتدا هنگام خواندن یکی از مقالات وونت در سال 1868 ، هنگام بازدید از آلمان ، الهام گرفته از روانشناسی شد.

اما خود وونت کار خود را به عنوان دستیار آزمایشگاه مردی كه من او را به عنوان اولین نبوغ واقعی روانشناسی معرفی می كنم ، آغاز كرده بود: هرمان هلمهولتز.

هلمولتز حداقل دو سهم بزرگ در روانشناسی مدرن داشت:

1. او اولین کسی بود که سرعت یک انگیزه عصبی را اندازه گیری کرد. (با انجام این کار ، هلمهولتز فرض قبلی را مبنی بر آنی بودن سیگنالهای عصبی کاملاً لغو کرد و با سرعت نامحدود حرکت می کرد.)

2. او پیشرفت نظریه سه رنگی دید رنگ ، به طور درخشان استنباط می کند که سه نوع مختلف گیرنده رنگ در چشم وجود دارد ، که به طور خاص به آبی ، سبز و قرمز پاسخ می دهند (استنباطی که یک قرن بعد ثابت شد). این نظریه برخلاف این دیدگاه بود که فقط چند سال قبل از زمان او مشهور بود ، مبنی بر اینکه هر نوع سلول عصبی می تواند هر نوع اطلاعات را منتقل کند. این نه تنها پیشنهاد می کند که انواع مختلفی از نورون ها انواع مختلفی از اطلاعات را منتقل می کنند ، بلکه حتی در حس بصری نیز اطلاعات مختلفی از طریق نورون های مختلف در چشم ارسال می شود.

شناسایی هلمهولتز به عنوان نبوغ اول روانشناسی یک مشکل دارد: هلمولتز خود را به عنوان روانشناس تعریف نمی کرد. دلیل این امر تا حدی این است که در اوایل دهه 1800 هیچ رشته ای به نام روانشناسی وجود نداشت. ویلهلم وونت به عنوان زیست شناس و ویلیام جیمز به عنوان فیلسوف آموزش دیدند. اما در نهایت ووندت و جیمز تعریف خود را روانشناس معرفی کردند. از طرف دیگر هلمهولتز کار خود را به عنوان استاد فیزیولوژی آغاز کرد و پس از مدتی دست و پا زدن در روانشناسی ، هویت حرفه ای خود را تغییر داد و به عنوان استاد فیزیک درآمد. سالهای آخر او نه به مطالعه علمی ذهن ، بلکه به ترمودینامیک ، متره شناسی و الکترومغناطیس اختصاص داشت. در واقع ، سهم هلمهولتز در فیزیک باعث تحسین گسترده ترین وی شد. این مشارکت ها باعث شد تا شاهنشاه او را به اشراف ارتقا دهند (از این رو نام او هرمان فون هلمولتز شد). (زندگی هلمهولتز دقیقاً یک داستان ناهموار و ثروتمند نبود ، اما مطمئناً یک مورد قابل توجه در زمینه تحرک بالا بود. پدر او یک معلم مدرسه بود و توانایی آن را نداشت که پسر درخشان خود را برای تحصیل در رشته فیزیک به دانشگاه بفرستد. مزیت یک معامله ارائه شده توسط ارتش پروس - اگر وی پس از فارغ التحصیلی موافقت کند که 8 سال به عنوان یک جراح ارتش خدمت کند ، آنها هزینه آموزش وی را در پزشکی پرداخت می کنند). هلمهولتز در طول راه برای عضویت در اشرافیت به خاطر موفقیتهای تحسین برانگیز خود در فیزیک ، و الهام بخشیدن به روانشناسان تازه کار مانند وونت و جیمز ، اختراع چشم را اختراع کرد و کتاب درسی را در زمینه اپتیک نوشت که برای نیم قرن به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. در حالی که او قرار بود در دبیرستان در حال تحصیل در لاتین باشد ، در عوض او در زیر میز خود نمودارهای نوری می ساخت. هنگامی که وی در دانشکده پزشکی بود ، وقت پیدا کرد تا پیانو بنوازد ، گوته و بایرون را بخواند و حساب انتگرال را بخواند (Fancher & Rutherford، 2015).

بیایید به طور خاص بررسی کنیم که چه چیزی در مورد مطالعات این چند جوان جوان در مورد انگیزه های عصبی و نظریه وی در مورد رنگ بسیار هوشمندانه بود.

کلاک کردن سرعت یک ضربه عصبی.

معامله بزرگ در مورد اندازه گیری سرعت یک تکانه عصبی چیست؟ خوب ، قبل از زمان هلمولتز ، کارشناسان معتقد بودند که انگیزه عصبی فوری است و با سرعت نامحدود یا نزدیک به بی نهایت حرکت می کند. وقتی سنجاق انگشت شما را می خیزد ، مغز شما بلافاصله از آن آگاه می شود. یوهان مولر ، فیزیولوژیست درخشان مشاور هلمهولتز ، این انتقال فوری فرض شده را خارج از حوزه مطالعات علمی ، نمونه ای از عملکرد "نیروی حیات" مرموز که زمینه ساز فعالیت های همه موجودات زنده است ، توضیح داد.

اما هلمهولتز و برخی دیگر از دانشجویان مولر معتقد بودند که چنین نیروی مرموزی وجود ندارد. در عوض ، آنها حدس زدند که اگر بتوانید به هر فرآیندی که در درون ارگانیسم زنده اتفاق می افتد ، تابش دهید ، صرفاً عملکرد حوادث شیمیایی و فیزیکی اساسی را کشف خواهید کرد. هلمهولتز به عنوان استاد جوانی در دانشگاه کونیگسببرگ دستگاهی را طراحی کرد که پای قورباغه را به یک گالوانومتر قلاب می کرد ، به گونه ای که جریانی که از عضله ران قورباغه عبور می کرد باعث لگدی می شد که جریان الکتریکی را خاموش می کرد. چیزی که او کشف کرد این بود که وقتی پای قورباغه را به پا نزدیک کرد ، انقباض سریعتر از زمانی که او پا را بالاتر زد ، اتفاق افتاد. این دستگاه او را بر آن داشت تا یک سرعت دقیق را تخمین بزند - به نظر می رسید سیگنال در امتداد نورونهای پای قورباغه با سرعت 57 مایل در ساعت است.

سپس مطالعه را با انسانهای زنده تکرار کرد. وی به افراد خود یاد داد که به محض احساس فشار به پاهای خود ، یک دکمه را فشار دهند. وقتی او انگشت پا را زد ، ثبت نام آن بیشتر از زمانی بود که ران را زپ کرد. بدیهی است که انگشت پا از مغز فاصله بیشتری دارد ، بنابراین این نشان می دهد که ثبت نام انگیزه عصبی به طور قابل ملاحظه ای طول می کشد تا زمانی که مجبور به سفر دورتر است. این امر شگفت انگیز بود زیرا افراد معمولاً فرآیندهای ذهنی را به صورت اتفاق فوری تجربه می کنند. و در آن زمان ، فیزیولوژیست ها تصور می کردند که فرایندهای اساسی نیز باید آنی باشند. اگر اتفاقاً نهنگ بودیم ، تقریباً یک ثانیه طول می کشید تا مغز ما بداند ماهی از لگن ما را لق کرده است و ثانیه کامل دیگر یک پیام به عضله دم می فرستد تا ماهی را از بدن دور کند.

در طول قرن آینده ، روانشناسان از این روش "زمان واکنش" بسیار استفاده کردند و از آن برای تخمین میزان پردازش عصبی در کارهای مختلف استفاده کردند (انجام تقسیم طولانی یا ترجمه یک جمله به زبان دوم ما در مقابل اضافه کردن دو عدد یا خواندن یکسان) جمله در زبان مادری ما ، به عنوان مثال).

سه نوع گیرنده تشخیص رنگ در چشم

یوهانس مولر ، که مشاور هلمهولتز بود ، ممکن است به اعتقاد باستانی به یک نیروی زندگی فوری عمل کند ، اما او همچنین از برخی ایده های انقلابی جدید ، از جمله "قانون انرژی های خاص عصب" - که ایده هر عصب حسی بود فقط یک نوع اطلاعات را انجام می دهد. ریموند فنچر ، مورخ روانشناسی ، اظهار داشت که یک نظر سنتی قبل از آن این بود که نورون ها لوله های توخالی هستند و قادر به انتقال هر نوع انرژی - رنگ ، روشنایی ، حجم ، تن ، حتی رایحه یا طعم یا فشار پوست هستند. اما دیدگاه جدید این بود که هر حس نورون های جداگانه خود را دارد.

نظریه سه رنگی بیان می کند که خاص تر از آن است - ممکن است چشم شامل سه نوع گیرنده مختلف باشد ، هر کدام اطلاعات مربوط به بخش خاصی از طیف را منتقل می کنند. هلمولتز خاطرنشان کرد که تمام رنگهای مختلف طیف را می توان با ترکیب نورهای سه رنگ اصلی - آبی ، سبز و قرمز بازسازی کرد. اگر در همان نقطه چراغ سبز و نور قرمز روشن کنید ، رنگ زرد را مشاهده خواهید کرد. اگر یک نور آبی و یک نور قرمز در همان نقطه روشن کنید ، بنفش را می بینید و اگر هر سه رنگ را بدرخشید ، سفید را مشاهده خواهید کرد. هلمهولتز از این استنباط کرد که اگر اطلاعات را از سه نوع گیرنده شبکیه یکپارچه کند ، مغز می تواند تعیین کند که شما به چه رنگی نگاه می کنید. اگر گیرنده های قرمز در حال شلیک هستند ، اما آبی ها ساکت هستند ، شما قرمز روشن می بینید ، اگر آبی و قرمز هر دو با سرعت متوسط ​​شلیک می کنند ، یک بنفش کسل کننده مشاهده می کنید ، و غیره. این ایده نیز قبلا توسط پزشک انگلیسی ، توماس یانگ ، اما هلمهولتز آن را به طور کامل تری توسعه داد. امروزه این تئوری را می نامند نظریه سه رنگی یانگ-هلمولتز.

یک قرن بعد ، در سال 1956 ، یک فیزیولوژیست از دانشگاه هلسینکی به نام Gunnar Svaetichin با استفاده از میکروالکترودها برای ثبت سیگنالهای ارسالی توسط سلولهای مختلف در شبکیه ماهی ، پشتیبانی مستقیم از تئوری سه رنگی را پیدا کرد. مطمئناً ، بعضی حداکثر به رنگ آبی ، بعضی به سبز و بعضی به قرمز حساس بودند.

این تئوری حتی قبل از اینکه مستقیماً پشتیبانی شود ، پیامدهای عملی بسیار مهمی داشت - صفحه های تلویزیون چشم را فریب می دهند تا رنگها را با تولید مثل تمام رنگهای رنگین کمان ، بلکه فقط با استفاده از سه نوع پیکسل - قرمز ، سبز و آبی و با تغییر دادن روشنایی در هر یک از این سه کانال ، تصاویری تولید می شود که مغز ما آنها را به رنگ نارنجی روشن ، برنزه مات ، فیروزه ای درخشان و اسطوخودوس براق درک می کند.

روانشناسی و کشف سرشت انسان

تفکر در مورد هلمهولتز و همکاران "روان فیزیکدان" وی می تواند ما را از این موضوع آگاه کند که در دو قرن اخیر چه چیزهایی درباره طبیعت انسان آموخته ایم. فلاسفه درباره چند سوال درباره چگونگی ترسیم ذهن از جهان فیزیکی ، بحث و گفتگو کرده بودند ، اما متخصصان روانشناسی توانستند با استفاده از روشهای علمی جدید و دقیق برخی از این س basicالات اساسی را پاسخ دهند. فیزیکدانان روش هایی را برای اندازه گیری دقیق تغییرات انرژی جسمی در امواج صوتی و امواج نوری ایجاد کردند و سپس روانشناسان روش هایی را برای ثبت چگونگی تغییر یا عدم تغییر تجارب افراد ، همراه با آن تغییرات فیزیکی ایجاد کردند. آنچه آنها کشف کردند این بود که آنچه مغز انسان تجربه می کند همه آنچه در جهان اتفاق می افتد نیست. برخی از اشکال انرژی فیزیکی ، مانند نور مادون قرمز یا امواج صوتی با شدت زیاد ، برای ما غیرقابل مشاهده هستند ، اما برای سایر حیوانات (مانند زنبورها و خفاش ها) مشهود است. اشکال دیگر انرژی برای ما بسیار برجسته است ، اما گربه ها و سگهای خانگی ما (که فاقد انواع مختلف گیرنده های رنگ هستند و جهان را سیاه و سفید می بینند ، بجز بوی واقعا بلند) برجسته نیست.

Douglas T. Kenrick نویسنده:

• حیوان منطقی: چگونه تکامل ما را از آنچه فکر می کنیم باهوش تر کرد ، و از:
• رابطه جنسی ، قتل و معنای زندگی: یک روانشناس بررسی می کند که چگونه تکامل ، شناخت و پیچیدگی انقلابی در نگاه ما به طبیعت انسان ایجاد می کند.

وبلاگ های مرتبط

• آیا در زمینه روانشناسی نوابغی وجود دارد؟ آیا روانشناسی می تواند شمع علم کامپیوتر را نگه دارد؟
• نوابغ روانشناسی چه کسانی هستند (قسمت دوم). برخی از روانشناسان درخشان را که من شناخته ام.
• درخشان ترین کشف روانشناسی چیست؟

منابع

• Jameson، D.، & Hurvich L.M. (1982) Gunnar Svaetichin: مرد بینایی. پیشرفت در تحقیقات بالینی و بیولوژیکی ، 13, 307-10.
• Fancher، R. E.، & Rutherford، A. (2016). پیشگامان روانشناسی (چاپ 5). نیویورک: دبلیو دبلیو. نورتون و شرکت